‘Frank Rijkaard stak een sigaret op en knikte vriendelijk’

ONTMOETINGEN MET AJAX-STERREN, een serie over intrigerende ontmoetingen met Ajacieden in het wild. In deel 2: Frank Rijkaard. 

Mijn ontmoeting met Frank Rijkaard was op 2 oktober 1993. Het was in Paradiso, Amsterdam, waar de Amerikaanse band The Breeders die avond een puik optreden gaf.

Het was een mooie herfst. Rijkaard was in de zomer verrassend teruggekeerd van AC Milan naar Ajax, waar hij nog twee jaar wilde vlammen voordat hij zijn kicksen aan de wilgen zou hangen. Het ging uitstekend met Ajax, waar het legendarische team van 1995 langzaam vorm kreeg.

Pixies
Op die bewuste avond gaven The Breeders een fris en vrolijk concert in Paradiso. De band van Kim Deal (bassiste van The Pixies, de favoriete band van Frank Rijkaard) had met Canonball op dat moment zelfs een klein hitje in Nederland.

Het was middernacht toen ik na het concert op de rechtertrap in de hal van Paradiso ging zitten om een sigaretje te roken. Dat kon toen nog in concertzalen en niemand keek er ook vreemd van op. Ik keek uit over de vrolijke menigte in de drukke hal, toen mijn oog opeens viel op iemand die op de trap aan de andere kant van de hal zat. Het was Frank Rijkaard.

Nonchalant
Verbijsterd keek ik naar de imponerende Ajax-legende, die relax op de trap zat te ouwehoeren met een vriend. Frank Rijkaard! De man waarvoor ik dat jaar voor het eerst een seizoenkaart had aangeschaft!

Ik moest iets doen, ik moest hem spreken, bedanken, of in ieder geval een goedkeurende blik toewerpen. Ik stond behoedzaam op en was van plan om zeer nonchalant de trap af, en de trap van Frank op te gaan lopen.

Lekker ouwe
Precies op dat moment schreeuwde een dikke man vol tattoos, die naast mij op de trap stond, hard door de hal: ‘HEE FRENKIE! GAAT LEKKER OUWE! AAAAAJAX!’

Het verrassingsmoment was duidelijk voorbij. Mensen keken naar de man vol tattoos en naar Frank Rijkaard. Even later keerde de rust terug en besloot ik mijn plan voort te zetten. Ik liep de trap af, dwars door de hal, en de andere trap weer op. Trede voor trede naderde ik Frank Rijkaard.

Barclay
Toen ik bijna bij hem was – Frank was weer geanimeerd in gesprek met zijn vriend – draaide de sierlijke verdediger zich om en greep naar zijn binnenzak. Hij haalde er een pakje Barclays uit.

Omdat het druk was op de trap, moest ik Rijkaard wel van heel dichtbij passeren. Iets dat niet veel Nederlandse voetballers gegeven was. Dat gaf me wel een motief om hem aan te kijken en aan te spreken. ‘Sorry, mag ik er even langs?’, bracht ik redelijk overtuigend uit.

Frank Rijkaard stak zijn Barclay-sigaret op en knikte vriendelijk. Twee jaar later won hij met Ajax de Champions League in Wenen.

 

 

Dit was deel 2 uit  de serie ‘Ontmoetingen met Ajax-sterren’.

Volgende keer: Peter Hoekstra. ‘Vastberaden legde Hoekstra zijn Penthouse-exemplaar op de kassaband.’

Lees ook deel 1: Louis van Gaal. ‘Van Gaal vernederde mij tegenover het hele team.’ 

Lees ook:Live Blog: Sparta – Ajax